నా పేరు సురేఖ. వయసు 36. పెళ్ళై 18 ఏళ్ళు అయ్యింది. 15 ఏళ్ళ కొడుకు. మావారు ఒక ప్రొఫెషనల్
ఫొటో గ్రాఫర్. ఒక సారి ఆయన కి క మెర్షియల్ ఫొటో గ్రాఫర్స్ తరుపున గెట్ టు గెదర్ ఫంక్షన్ కి ఇన్విటేషన్ అందింది. ఇంకో వారం రోజుల్లో ఫంక్షన్. ఫామిలీ తో సహా రమ్మని ఇన్విటేషన్.
ఆ ఫంక్షన్ కి నా డ్రెస్సింగ్ సరి కొత్త గా ఉండాలని మా వారు చెప్పారు. ఇప్పటి వరకూ నా రవికలన్నీ నేనే కుట్టు కుంటూ ఉండేదాన్ని. నా వరకూ నాకు బాగానే ఉన్నట్టు అని పించేవి. కాని అవన్నీ సాదా సీదాగా ఉండేవి. కాని ఫంక్షన్ కి అలాంటి సాదా సీదా వాటితో ఏం వెళతాం అని చెప్పి ఈ సారి నా జాకెట్ ని బయట టైలర్ తో కుట్టిద్దామని అను కొని నా స్నేహితురాలు కల్పన వద్ద కు వెళ్ళాను.
తను రెగ్యులర్ గా తన జాకెట్ లన్నీ బయట టైలర్స్ వద్దే కుట్టిస్తుంది. కాబట్టి దానికి మంచి టైలర్ ఎవరో తెలిసే ఉంటుందని తనను సలహా అడిగాను.
తను ‘రవి టైలర్స్ ‘ పేరు చెపుతూ, ఆడ వాళ్ళ బట్టలు కుట్టడం లో అతనికి మంచి పేరు ఉందని ఒక్కసారి అక్కడ బట్టలు కుట్టించుకుంటే మళ్ళీ మళ్ళీ తన వద్దే కుట్టించుకుంటూ ఉంటారని చెప్పింది.
కాబట్టి నన్ను కూడా అతని వద్దే కుట్టించుకుని చూడ మని చెప్పింది.
ఆ విషయం చెప్పేటప్పుదు తన మోము లో అదోలాంటి నవ్వు కనిపించింది. అప్పుడు దాన్ని నేనంత గా పట్టించు కోలేదు.
నేను 36 ఏళ్ళ వయసులో 5 అడుగుల 7 అంగుళాల ఎత్తు తో 42-34-46 కొలతలతో కండ పట్టిన వంటితో చూడగానే ఆకట్టు కునేలా ఉంటాను.
మరుసటి రోజు ఉదయం షాపింగ్ కి వెళ్ళి చీర దాని మీద కు మాచింగ్ జాకెట్ గుడ్డా కొనే సరికి మధ్యాహ్నం
అయ్యింది. అసలే వేసవి కాలం. అందునా బట్టల కోసం పొద్దుటి నుండీ ఒకటే తిరుగుడు. దానితో వళ్ళంతా చెమట తో తడసి ముద్దయ్యింది.
రవి టైలర్స్ వద్దకు వెళ్ళేసరికి మధ్యాహ్నం 2.30 అయ్యింది. షాప్ లోపలికి అడుగు పెడుతూ ఉండగానే, చల్లటి గాలి నా మేనిని తాకింది. షాప్ అంతా A.C.
చేయించినట్లు ఉన్నారు. ఒక్కసరిగా చల్ల గాలి నా వంటిని తాక గానే చాలా హాయిగా అని పించింది.
లోపల 13 ఏళ్ళ వయసున్న పిల్లోడు కూర్చుని ఉన్నాడు. వాడు నన్ను నా చేతిలోని బట్టలను చూడ గానే “మేడం, మా సార్ లోపల ఉన్నాడు. ఒక్క 5 నిమిషాలలో వస్తాడు కూర్చోండి” అని నాకు అక్కడే ఉన్న ఒక కుర్చీ చూపించాడు.
నేను ఆ కుర్చీలో కూర్చుని పక్కనే ఉన్న పత్రికలు తిరగేస్తూ ఉంటే నాకు తెలియకుండానే కళ్ళు మూతలు పడ్డాయి.
ఏదో అడుగుల సవ్వడి వినిపించి సడెన్ గా మెలుకువ వచ్చింది. ఒక పతికేళ్ళ యువకుడు 45 ఏళ్ళ ఆవిడను సాగనంపుతూ కనపడ్డాడు.
టైం చూసుకుంటే మూడు గంటలు దాటింది. అంటే నేనొచ్చి అప్పుడే అర గంట దాటిందా. 5 నిమిషాలలో వస్తాడన్నాడు ఈయన ఇంకా రాడే మిటి అనుకుంటూ ఉండ గా, ఆ పాతికేళ్ళ యువకుడు నా వద్దకు వచ్చి “మేడం, చెప్పండి మీకేం కావాలి .” అన్నాడు. ,
“నేను రవి గారి గురించి వెయిట్ చేస్తున్నాను. జాకెట్ కుట్టించు కోవాలి .” అన్నాను.
“మేడం మీరన్న ఆ రవి ని నేనే” అన్నడు అతను.
ఇతను రవా! బట్టలు కుట్టడం లో సాటి లేదని చెబితే ఏ మధ్య వయసు వ్యక్తో అయి ఉంటాడని అనుకున్నాను. కాని ఇంత చిన్న వాడా. ఈ వయసుకే ఇంత పేరు వచ్చిందా అనుకున్నాను.
చూడటానికి కుర్రవాడు బాగానే ఉన్నాడు. నీట్ గా డెస్ చేసుకుని ఉన్నాడు. ముఖం మీద చెరగని చిరునవ్వు.
“నాకు ఒక జాకెట్ కుట్టాలి కొద్ది గా మోడరన్ స్టెల్లో, ఒక పార్టీ కి అట్టెండ్ అవ్వటాని కి”
తను నన్ను పైనుండి కింద వరకు తేరి పార చూసి “తప్పకుండా మేడం, ఇప్పటికే చాలా అందం గా ఉన్న మిమ్మల్ని, నేను కుట్టే జాకెట్ వేసుకుంటే అప్పర స లా మారేలా చేస్తా” అన్నాడు.
” మేడం! మిమ్మల్ని మా షాప్ లో ఎప్పుడూ చూడలేదు. ”
OM
“అవును, ఇదే మొదటి సారి మీ షాప్ కి రావటం, నా ఫ్రెండ్ కల్పన చెప్పింది మీ గురించి”
“ఓవో! కల్పన గారా, ఆవిడ మా రెగ్యులర్ కష్ట మర్. వారాని కి ఒక్క జాకెట్ అయినా నాతో కుట్టించు కుంతుంది. ఆవిడ పంపారంటే మీరు కూడా మా స్పెషల్ కష్ట మరే” అని నా వైపు అర్ధ వంతం గా నవ్వాడు.
“O.K , మీకు ఎలాంటి జాకెట్ కుట్ట మంటారు”
అర్ధం కానట్లు అతని కళ్ళలోకి చూసాను. నా సంశయం అర్ధమైనట్లు గా అతను అక్కడే ఉన్న ఒక టేబుల్ వద్దకు వెళ్ళి దాని సొరుగు లాగి దాంలోంచి ఒక పుస్తకం తీసి నాచేతి కిచ్చి “దీనిలో రకరకాల మోడల్స్ ఉన్నాయి. మీకు నచ్చిందేదో చూసి నన్ను పిలవండి” అంటూ ఆ పుస్తకం నాచేతికి చ్చి తను తన పని చూసుకోవటానికి వెళ్ళి పోయాడు.
నేను ఆ పుస్తకం తిరగే సాను. ఆ పుస్తకం లో చాలా రకాల మోడల్స్ ఉన్నాయి. అన్నీ ఒక దాన్ని మించి ఒకటి ఉన్నాయి. వాటిల్లో ఏది ఎంచుకోవాలో నాకు అర్ధం కావటంలేదు.
నా పరిస్తితి అర్ధం అయ్యినట్లు గా రవి నా దగ్గరకు వచ్చి “నా సహాయం ఏమైనా కావాలా మేడం” అన్నాడు. అప్పుడు నిజం గా నాకా అవసరం ఉంది. అందుకే సరేనన్నాను.
తను నా చేతి నుండి పుస్తకం తన చేతుల్లోకి తీసుకుని
పేజీలను తిరగేస్తూ ఒక చోట ఆగి అక్కడ ఉన్న మోడల్ ని నాకు చూపించాడు. అది వెనుక వైపు దాదాపు గా ఓపెన్ గా ఉండి లేసులతో అల్లినట్లు గా ఉంది.
“ఇది మీకు చాలా బాగుంటుంది మేడం, మీరు దీన్ని వేసుకుంటే మీ అందాన్ని రెట్టింపు చేస్తుంది. దీన్ని ఇంకా మన వూరి వాళ్ళు ఇంకా ఎవ్వరూ కుట్టించు కోలేదు కాబట్టి మీరే ఈ ఫాషన్ని మన ఊరి వాళ్ళకు పరిచయం చేసినట్లు ఉంటుంది” అంటూ ఒక్క క్షణం ఆగి మరలా తనే ” మీరు పెళ్ళైన వాళ్ళ లాగే కనపడుతున్నారు కాబట్టి ఇది
మీ వారికి కూడా చాలా అనుకూలం గా ఉంటుంది. ” అని తన మాటలను పూర్తి చేసాడు.
నాకు కూడా ఆ మోడల్ బాగా నచ్చి, నాకు తెలియకుండానే అతనికి నేను సమాధానం చెబుతూ “అవును మా వారి కోరిక కూడా అదే, బయట పార్టీల కు నా డ్రెస్ స్పెషల్ గా ఉండాలని చెప్పారు.” అన్నాను.
ఆ మాత్రం ప్రోత్సాహం అతనికి చాలు అన్నట్లు, ” మీ
జాకెట్ గురించిన భార మంతా నాకు వదిలెయ్యండి. దాని సంగతి
నేను చూసుకుంటాగా. మీరు కోరినదాని కన్నా నేను బాగా కుడతాను గా.” అన్నాడు.
నా చేతిలో ఉన్న బాగ్ ను తను అందుకుని అందులో ఉన్న జాకెట్ పీస్ బయటకు తీసి దాని వైపు పరీక్షగా చూసి, తన
చూపు నా వైపు మరల్చి నా రొమ్ముల మీద కు దృష్టి సారించి కొన్ని క్షణాల పాటు తదేకం గా చూసాడు.
“ఇది మీకు అద్భుతంగా ఉంటుందండి. లోపలకు రండి. కొలతలు తీసుకుంటాను.” అన్నాడు.
నేను నిలబడి అతని వైపు చూసే సరికి అతని చూపు నా పైట చాటు నుండి కనబడుతున్న బొడ్డు మీద ఉండటం గమనించాను. నాకు సిగ్గుగా అని పించింది. నాకు చీర బొడ్డు కు బాగా కిందకు కట్టుకునే అలవాటు. అదే అల వాటుతో ఈరోజు కూడా అలాగే కట్టుకుని వచ్చాను.
అంటే అతనికి నేనే ఆయాచితంగా ఉచిత దర్శనం లభించేటట్లు చేసానన్న మాట. అది అతనికి కనువిందు చేసినట్లుంది.
“రండి మేడం! కొలతలు తీసుకునేది లోపలి రూం లో” అంటూ లోపలి కి దారితీసాడు. నేను కూడా అతని వెనుకే నడిచాను.
లోపలికి వెళుతూ నేను తనంతో, ఇప్పటి వరకూ నా జాకెట్ లన్నీ నేనే కుట్టు కుంటున్నానని, ఇదే మొదటి సారి
బయట వాళ్ళకు ఇవ్వటం కాబట్టి జాగ్రత్తగా కుట్టి పెట్ట మని అడిగాను.
“అలాగే తప్పకుండా ఆ విషయంలో మీరే మీ వర్రీ అవ్వాల్సిన అవసరం లేదు. మీరు కోరిన దాని కన్నా బాగా కుడతాను. please, relax madam” అన్నాడు రవి.
లోపలి రూం లో వినబడుతుంది.
సంగీతం
మంద్ర స్తాయిలో
అత ను బయట కూర్చున్న ఆ
పిల్లాణ్ణి టేప్ తీసుకు రమ్మని పిలిచాడు. తను టేప్ తీసుకుని ఆ పిల్లాణ్ణి వెంటబెట్టుకుని నాదగ్గరకు వచ్చాడు.
నేను ఆశ్చర్యం గా తన వైపు చూసి “అదేంటి, ఇక్కడ కొలతలు తీసు కోవటానికి ఆడ వాళ్ళు లేరా మీరు వస్తున్నారు.”
“ఇద్ద రు ఉన్నారండి, కాక పోతే ఈ రోజు ఇద్ద రూ రాలేదు.” అని నవ్వుతూ అన్నాడు.
” మీరే మీ ఫీల్ అవ్వాల్సిన అవసరం లేదు మేడం. ఐనా ఈ రోజుల్లో ఇది సహజం మేడం, అన్ని చోట్లా మగ వాళ్ళే కొలతలు తీసుకుంటున్నారు. ఆడ వాళ్ళు కూడా మొహమాటం లేకుండా కొలతలు ఇస్తున్నారు. మరీ మీకంత గా అభ్యంతరం అనుకుంటే రేపు వచ్చి కొలతలు ఇచ్చి వెళ్ళండి.” అని తన మాటలను పూర్తి చేసాడు తీయటి స్వరంతో.
అతను అంత గా చెప్పిన తరువాత బెట్టు చేస్తే బాగుండదని పించి ” సరే కానివ్వండి, కొలతలు తీసుకోండి.”
“సరే మేడం మొదలు పెడదాం ” అని చెప్పి టేప్ ను నా దగ్గరకు తీసుకు వచ్చి దాన్ని నా మెడ మీద వేసి నాయొక్క మెడ కొలతలను తీసుకుని ఆ పిల్లాడితో “సురేష్, నేను చెప్పే కొలతలు రాసుకో” అని అతనికి నా మెడ కొలతలు చెప్పాడు.
“మేడం ఇప్పుడు మీ పైట తియ్యాలి” అంటూ నాకు మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వకుండానే, నడుము వద్ద దోపుకుని ఉన్న నా పైట చెంగుని గట్టిగా లాగాడు. అతను పైట లాగిన
వేగానికి నేను తూలి పడబోయి వెళ్ళి తన కు గుద్దుకున్నాను.
అతని ఛాతీ రాతిబండ అంత గట్టిగా తగిలింది నా రొమ్ముల కు. ఒక్క క్షణం నా మెదడు మొద్దు బారి పోయింది. ఏమిటితను నా అను మతి లేకుండా. ఐనా నా బుద్ధి ఏమైంది. రోజూ పైట కి పెట్టుకునే క్లిప్ ఈరోజు పెట్టుకుని రాకుండా బుద్ది తక్కువ పని చేసాను అను కుంటూ వంగొని పైట అందు కోబోయాను.
కాని రవి తన చేతులతో నా భుజాల ను పట్టుకుని ఆపి “దాన్ని అలా వదిలెయ్యండి మేడం. అది వేసుకుని ఉండగా
మేం కొలతలు ఎలా తీసుకోవాలి. దయచేసి నాకు కోపరేట్ చెయ్యండి” అదే తియ్యటి స్వరంతో.
కాని ఆ గొంతులో, తన పని తనను చేసుకోనివ్వమన్న కమాండ్ కనిపించింది.
నాకూ అలోచించ గా అదే నిజమని పించింది. తన పని తను చేసుకుంటున్నాడు. అందు కోబోతున్న పైటను వదిలేసి నిటారుగా నిలబడ్డాను.
పైకి లేచి చూసేసరికి 13ఏళ్ళ ఆ సురేష్ గాడు, జాకెట్లో నుండి బాగా ముందుకు పొడుచుకు వచ్చిన బలసిన నా రొమ్ముల వైపు, ఏవిధమైన ఆచ్చాదనలే కుండా ఉన్న నా
బొడ్డు ను తినేసేలా చూస్తున్నడు. నేను చాలా షాక్ అయ్యాను.
ఆస్ట్రాల్ 13ఏళ్ళ పిల్లోడు వాడు. నాకు చాలా ఆశ్చర్యంగా, చాలా సిగ్గుగా ఉంది.
నా అసహనాన్ని రవి గమనించినట్లు ఉన్నాడు. సురేష్ ని పిలచి మంచి నీళ్ళు తీసుకుని రమ్మని అతనిని బయట కు పంపాడు. నాకు కొద్ది గా రిలాక్స్ అని పించింది.
రవి నా ఎదురుగా నిలబడి, “మేడం! మీ చేతులని మీ తల వరకూ పైకెత్తండి.” అన్నాడు.
తను చెప్పినట్లే చేసాను నేను. నా చేతులను పైకి ఎత్తుతున్నప్పుడు నా చంకల్లో నుండి చెమట వాసన వచ్చింది. రవి ఏమనుకుంటాడో ఏమో అనుకున్నాను.
అతను నాకు ఇం కాస్త దగ్గరగా జరిగి నా అసలు సిసలు కొలతను తీసుకోవటానికి టేప్ ని నా చంకల కిందుగా
వీపు మీదుగా నా చుట్టూ వేశాడు. టేప్ ని నా రొమ్ముల మీదు గా ముందుకి తీసుకు వచ్చి నా రొమ్ములను గట్టిగా ఆనేటట్లు గా టేప్ ను టైట్ చేసాడు.
ఇంత లో బయట కు వెళ్ళిన సురేష్ నీళ్ళ గ్లాసుతో వచ్చాడు.
“సురేష్! ఆ నీళ్ళ గ్లాసుని అక్కడ పెట్టి చేసుకో” అన్నాడు రవి.
కొలతలు నోట్
సురేష్ కొలతలు రాసే పుస్తకాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకుని చెప్పండి అన్నట్లు గా రవి వైపు చూసాడు.
రవి నా రొమ్ముల చుట్టూ ఉన్న టేప్ లో కనపడే కొలతని చూసి “42” అని పెద్ద గా చెప్పాడు.
సురేష్ ఆ కొలతని రాసుకుని, కళ్ళు విప్పార్చుకుని నా జాకెట్ వైపు చూసాడు.
నేను వేసుకున్న జాకెట్ కొద్దిగా లోనెక్ టైప్ లో ఉంటుంది. నా సళ్ళు గుమ్మడి కాయల్లా ఉంటాయే మో, వాటి పై భాగం సగం పైగా తెల్లగా నా లోనెక్ జాకెట్లో నుండి బయట కు తన్నుకు వస్తున్నట్లు ఉన్నాయి.
వాడి చూపుల్లో పాతికేళ్ళ కుర్ర వాడిలో ఉండే కామం కనబడుతుంది.
“సురేష్, ఇలా రా ఇక్కడి కొలతలు ఎలా తీసుకోవాలి అని ఇంత కు ముందు అడిగావు గా ఇప్పుడు చూపిస్తా రా” అంటూ వాడిని పిలుస్తూ తన చేతి వేళ్ళతో నా గుండటి రొమ్ముల కింది భాగాన్ని నిమురుతున్నాడు.
వాళ్ళిద్దరి చేష్టలతో నాలో భయం కొంత, ఏం జరగబోతుందో నన్న ఉత్కంఠ కొంత మొదలైంది.
సురేష్ నాకు బాగా దగ్గరగా వచ్చి, రవి టేప్ ఎలా పట్టుకున్నాడు అని చూడకుండా కొబ్బరి బోండాల్లాంటి ల్లాంటి నా రొమ్ములను తినేసేలా చూస్తున్నాడు.
రవి ఇదే మీ గ మనించ కుండా తన దోవన తాను చెప్పుకు పోతున్నాడు. “ఇదీ ఇలా చూడాలన్నమాట రొమ్ముల
కొలత, కాని ఈ మేడం వేసుకున్న జాకెట్ వెనుకవైపు ఓపెన్ గా ఉండటం వలన లూజ్ గా ఉంది. కనుక మనం జాకెట్ కుట్టేటప్పుడు ఈ కొలతని కొద్దిగా టైట్ గా కుట్టాలి. ఇంకా కరెక్ట్ గా ఈ కొలత నీకు కావాలంటే
ఎలా తీసుకోవాలో ఇప్పుడు నేను తీసుకుని నీకు చూపిస్తాను. జాగ్రత్తగా నేర్చుకో.” అని చెప్పాడు.
నా శరీరం ఏమైనా వీళ్ళు పాఠాలు నేర్చుకునే బడి అనుకున్నారా ఏంటీ, ఈ కుర్ర వెధవ & ఆ పిల్ల నా కొడుకు అని మనసులో అనుకున్నాను.
ఏమైనా అందా మంటే ఏం చేస్తారో అన్న భయం ఒకటి పట్టుకుంది మనసులో. అందులో వీళ్ళ వ్యవహారం చూస్తుంటే వీళ్ళు రోజు జరిపే భాగోతం లా ఉంది.
అతను తన ఎడమ అరచేతిని నా జాకెట్ కింద అంచుల కుండా లోపలికి దూర్చి బొటన వేలిని నా ఏడమ చన్ను కిందా, చిటికెన వేలిని కుడి చన్ను కిందా పెట్టి నా రెండు సళ్ళను కొద్ది గా పైకి జరిపాడు.
తన కుడి చేతితో నా బొప్పాసి పళ్ళ పైనున్న టేప్ ని గట్టిగా బిగించి దానిలో ఉన్న కొలత చూసి “ఇది గో ఇంతకు ముందు కి ఇప్పటికి తేడా వచ్చింది. నువ్వే చూడు.” వాడిని పిలిచాడు.
కానీ ఆ సురేష్ గాడి ఎత్తు 4అడుగుల 5 అంగుళాలు అవ్వటంతో వాడి తల నా రొమ్ముల కంటే దిగువనే ఉంది. అందువలన టేప్ లోని కొలత ఎంతో వాడికి కనపడలేదు.
“మేడం, మా వాడికి కనపడటం లేదు. మీరు కొద్ది గా వంగుంటారా. వాడా సైజు చూస్తాడు.” అన్నాడు రవి.
అతను చెప్పినట్లే చేసాను. రవి టేప్ ని ఏ మాత్రం జార కుండా గట్టి గా పట్టుకున్నాడు.
ఇప్పుడు సురేష్ టేప్ లోకి చూసి “41.5 ఉంది” అన్నాడు కొత్త విషయం ఏదో తెలిసిందన్న ఆనందం తో..
“తేడా ఏమిటో ఇప్పుడు అర్ధం అయ్యింది గా.” అన్నాడు రవి.
“అర్ధ మైందన్నా! కానీ అన్నా, అమ్మగారు వేసుకున్న జాకెట్ చూడ గానే టైట్ గా ఉన్నట్లు అని పిస్తుంది కదా అది లూజ్ గా ఉన్నట్లు నీకెలా తెలిసింది” అన్నాడు సురేష్.
“అది ఇప్పుడు చూపిస్తాను చూడు.” అంటూ తన రెండు చేతులను నా జాకెట్ అంచుల నుండి లోపలికి
దూర్చాడు. వెచ్చని అతని వేళ్ళ స్పర్శ నా సళ్ళ పై తగల గానే నా వళ్ళు జలదరించింది.
“ఇది లూజుగా ఉండబట్టే, నా అరచేతులు రెండూ సులభంగా లోపల దూరిపోయాయి.” అని వాడికి చెబుతూ నా జాకెట్ లోపలి పుచ్చకాయలపై వాడి అరచేతులతో పామసాగాడు.
ఇద్దరు కొత్త వ్యక్తుల ముందు నా ఘనమైన రొమ్ములు అలా ప్రదర్శించ వలసి వచ్చినందుకు నాకు చాలా సిగ్గుగా అని పించింది. సిగ్గుతో పాటు నా వంటి లో ఏదో తెలియని అలజడి రేగింది.
గోధుమ రంగులో ఉన్న నా ముచ్చికలు వశం తప్పుతున్నాయి.
రవి వేళ్ళు తమపై నాట్యం చేస్తుంటే నా పాల ముంతలు రెండూ నిక్కబొడుచు కోవటం మొదలు పెట్టాయి.
“అన్నా, ఈసారి అమ్మ గారి కొలతలు నేను తీసుకుంటాను. ” అన్నాడు సురేష్ రవితో.